Bir sehri özledim
Köse basindaki yasli kemanci yolumu kesti
Hasir tabureli çay ocaginda demlendi hatiralar

Hatiralar…dost suretleri …
Hatiralar , bu kadar yakarsa içini
Her sey o sehirde baslayip bitmis gibi
Birakip gitsen de terk etmiyor seni

Hep yarini bekleyen gençlik telasi bitti
Dünden öte gidemiyor bu yorgun yürek simdi

Tren garlarinda ögrendim bir sehri özlemeyi
Ve bu özlemi dindiren bir sevdaya açtim yüregimi
Vagonlarda bir türküydü camlardan savurdugumuz
Soguk kis sabahi ayazlarda bir bardak çaydi isindigimiz

Basimi dayadigim huzurlu bir nefesti bir sehri özlemek
Kitaplarin arasinda saklanmis sevdali bir yürekti
Güvercinlerin kanadina umut baglamis ,uçamayan bir hevesti
Kirilmis bir ruhun çocuk yüzünde,
Gökyüzündeki yildizlardan umdugu medetti.

Bir kitaptan ögrendik ihlamur içmeyi
Gün batimini seyrettigimiz deniz kenarinda
Çakil taslarina anlatmistik susarak hasretligi
Bir kadehte bin keder doldu içtikçe agladik
Agladikça gördük gerçegi

Varlik yokluktan çok yakar bazen insanin içini
Yokluga varligi sigdirmak bir sehri özlemeye dahil olmaliydi

Bir sehri özledim, bir seni
Özlemek yasamin beklide gerçek anlamiydi