Güneş batarken ara isterim beni...
Bir yok oluşu hatırlatsın diye sana batan güneş...
Sabah oldu mu vakit çıkar beni aklından...
İnsanların arasına karıştın mı arama artık beni...
Gün biterken anımsa beni...
Hava kızıl tonlarındayken henüz...
Herşey silikleştiğinde duy sesimi...
Dinle seni çağıran o tınıyı...
Geçmişe yan...
Özle...
Sonra üzül biraz...
Yalnızlıklarında ara beni...
Kimsesizliklerinde...
Gözündeki bir damla yaşa ben ortak olayım sadece...
Beni ortak et kimsesiz zamanlarına...
Yalnızlık gece gelir...
Gecelerinde hatırla beni...
İn o bitmez yokuşundan siyahlara bürün ,kopkoyu gecelerinde...
İşte böyle sinsin içine ,dinmesin hiç yaran...
Keşfet şu yalnızlığını...
Farket artık ...
Benden başka kimsenin olmadığını...
Bunu düşünerek uyan her gün..
Hatırla ki hergün yeni baştan anlayasın gerçeği...
Gündüz neymiş?
Gece neymiş ?
Yaşamak neymiş...
Ölmek neymiş...