dudaklarımız çürümüş
bakışlar öldü ... /... yüzümüz düşmüş
insan-yaşam / bir gel geç
zamanı
yüz-leş
sende sana kim kaldı?
tarihlerimizde silgimiz
bir sonlar hatırlanıyor ... /... yenilgilerimiz yazılmıyor
bu yüzden
susuyoruz hep çokça konuşarak
bu yüzden
sevmelerimizi dilsiz bıraktık
başlangıçları unuttuk ... /... sözlerimiz küsmüş
yüz-leş
sende sen kime sustun?
her yürek
her
aşk kendine vurgun
içimizi yıkan fırtınalarımız dışa durgun
bu kayalar sen değilsin
çığlıklar ben değilim
hepimiz derin eski bir ormanız be güzelim
yüz-leş
sende sen ne
zaman yandın?
Cevap Yaz