Nice depremler yaşadım ben,
Nice sevdalar yıkıldı gönlümde,
Tutunamadım.

Bilir misiniz?
Siz bilir misiniz ki her artçı şokta bir sevdaya tutunmayı,
Bilir misiniz yıkıntılar arasından bir aşkı çıkarmayı,
Denediniz mi hiç ölü bir sevdaya can vermeyi,
Siz âşık oldunuz mu hiç,
Gururu hiçe sayıp gözyaşlarına teslim ettiniz mi kendinizi?

Hepiniz ölüsünüz,
Hepiniz ölüsünüz ve sesinizi duyabilecek hiç kimse yok bu sevda yığınında,
Bir tek biz yaşıyoruz bu dünyada,
Bir tek âşıklar yaşıyor,
Ölüsünüz,
Hepiniz ölüsünüz aslında.

Siyaha boyayıp etrafını, sakladım ben aşkı içime,
Bulun hadi,
Gelip alın onu benden,
Gelip alın da oyunlara alet edin pervasızca,
Gidin ve yalanlar savurun etrafınıza,
Seviyorum deyin,
Aşığım deyin.

Kalbinizle söylediniz mi hiç bunu,
Her bir zerrenizle hissederek,
Yürekten,
Gökyüzünü aydınlatıp, yeryüzünü yaran bir kalple,
Tüm dünyayı alıp arkanıza,
Tüm dünyanın ötesinde.

Yazık, çok yazık,
Hepinize ölüm diliyorum bu gece,
Aşkı sakız yapıp da tükürmek bir çöp konteynırına,
İşte sizin işiniz bu.

Yazık, çok yazık,
Hepinize ölüm diliyorum bu gece,
Acıyorum,
Sadece acıyorum size...

Doğukan İÇİL / İZMİR
2009