5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1111
Okunma
Bir insanı sevdim ben,
Lakin hiçbir lisanda anlatamadım,
Kocaman bir kalbe sahiptim üstelik şu küçücük dünyada,
Gündüzleri ölüyorken,
Rüyalarda sevdim yaşamayı,
Ömrümü bağladım bir güvercinin ayaklarına,
Ve her vapura bindiğimde martılarla paylaştım sevdamı,
Acıtmadı hiçbir şey aşk kadar,
Ve aşk kadar masum değil yaşanılanlar,
Sağır bir kalbe sevdayı anlatma çabasıydı hep,
Gözler bile bu kadar duyarsız değilken,
Soğuk bir elveda busesi anlatırdı her şeyi,
Ve ben susardım sadece,
Sadece susar ve dinlerdim denizi,
O bana anlatırdı, ben yazardım,
İzmir’in en kuytu köşesine çekilir,
En içli şarkıları söyler,
Ve en derin mezarları kazardım bu sevda cesedine..
Doğukan İÇİL, İZMİR
06.04.2010, 01:44
5.0
100% (3)
Cevap Yaz
