Yağmura sağır toprak yığını
Örter bedeni ağırlığınca sancı
Bereket gözlüdür yarın
Dündeki göbek bağında asılı
Yarında ağıtlar baş bağlar
Diğer yarında yâr dan yarılanlar
Yıldırım ışığı hızınca uzarlar
Uzarlar kuru karanlık boyunca


Yanılgının günah durağı mıdır ?
Yoksa günâhın idrak kadri mi?
Kurnalardan akan irin, kan
Sınanılır
Kârın bildiğinin karnında
Akrep yelkovana prangalı
Doğumsa muamma


Yıkanır
Yer, gök
Toprağın kulakları
Ah bir duysa sağanakları…

Bir damla sıvı da başlayan mucize insan denilen mükemmel bir varlığın inkişafını gerçekleştirmiştir.Yüce yaratıcının ol emri ile mucize sıvı hayat buluyor.O karanlık ortamda gelişmesini tamamlayan mucize varlık vakti saati geldiğinde yeni bir hayata dünya ya gözlerini açıyor.Hiç yabancılık çekmediği oksijeni ciğerlerine dolduruyor.Aslın tüm tanıştıklarını görmese de o karanlık ortamda zahiren zaten hissediyordu.Her şey tas tamam hiçbir yanlış,eksik,kusur bulunamayan İNSAN dediğimiz varlık o büyük mucize Dünya ya teşrif etmiş,göbek bağındaki iletişim hattı artık yerini gerçek yaşama terk ederek bağ koparılmıştı.
İnsanın doğumu böyle de,diğer canlıların ki farksız mı? Elbette onlarda yarına bereketle uyanmanın sanıcısı yaşarlar.Sürekli doğarlar.Toprak bekler ıslanmayı yoksa ıslanma işte sancılar başlar o an inkişaf edecek canlıyı kuur toprağın ağırlığınca sancıları baskıları artar.Neden hasrettir toprak? neden sağırdır? Oysa bereket gözlüdür toprak doğurmak üretmek zorundadır peki neden bu sancılar?
Bu durum yani sancılı bekleyişler.Yaşama merhaba demek kadar yaşama veda etmenin de ağıtları sarar bedenleri,başka bir zaman da yardan ayrı kalanlar.Ta ki ışık hızı kadar hızla devam eder bu feveran uzar gider kuru karanlıklar boyunca.Tek hasret buluşmaktır sağanakla…
Yanılıyormuyuz bu gerçeğin hayat bulmasıyla,Yoksa günah’ı nasıl anlamalıyız.Doğmak ölmek kadar bilinenler gerçel olduğuna göre günahlarda gerçek değil mi? Yanılabilir mi insan ?Yanılmak ta günahın durağımıdır?Öyle ki kurnaların birinden kan diğerinden irin akıyor.Yaratılış sırrına muhalif o kadar aymazlıklar yaşanıyor ki günahlar diz boyu…Bunca kan ve irinin aktığı yaşamda uzayan karanlıklarda elbette sınanıyoruz sabrımız imtihan ediliyor.Hayat bulan gerçek varlık bu durum karşısında nasıl tepkiler verecektir.Yaşananların hesabını nasıl verecektir.Kim bilir belki de günahları kâr sayanlarda vardır.Ancak şurası bir gerçektir ki;Akrep her daim yelkonı takip etmek zorundadır.Bir anlamda ona prangalıdır.Peki böyleyse doğumun anlamı ne?Bu muammanın adı nedir?
Evet doğumun sırrı açık ve nettir.Yaratıcıya ram olmak,yaşamının sonuna kadar ona müteşekkir olmak.Kendisine zarar verecek günahlardan kaçınmak durumundadır.Kaçınmazsa tüm yaşamı zehir olduğu gibi buradan sonraki gerçek hayatta da cezası ağır olacaktır.
Gelin doğumun mucizesini anlayarak ölüm gerçeğini iyice kavrayıp bu rahmet sağanağında yıkanıp günahlardan arınarak kuru toprağın sancılarını yaşamayalım.Toprak rahmetle sağanakla buluşarak mucize hayatın lezzetini,keyfini yaşayalım.
Çok halksınız Toprağın kulakları duysa sağanakları yer gök yıkanır…
Hocam yine muhteşem bir konu elinize sağlık harikaydı.Yine ben böyle algıladım böyle aldım.Gönlünüze sağlık en kalbi sevgi ve saygılarımla.