Kayaçlar üzerinde köpüren dalgalara
Suskun fakat derinden haykıran bakışlar sallıyorum
Su üzerinde ki görüntümü dalgalandırıp
Acizliğimi örtpas etmesi için
Balık olup oltaya takılmak isterdim
Çırpındıkça ruhumun avurtlarının parçalandığını hissetmek
Kan kokusunun kokmuş tenimi çekilir hale getirmesi için
Bir seferlik kaderden kopup
Sonunu bildiğim bir figüranı oynamak için
Zaferin ölüm acısına yol gösterdiğini
Su yüzeyinden yaşadığım tabiata izletmek için
Bir martı olup sen İstanbul’u selamlarken
Gökyüzünden seninle birlikte selamlamak isterdim boğazı
Benim ben olduğumdan habersiz
İzlemek isterdim İstanbul’a karışmış olan güzelliğini
Saçlarının rüzgara teslim oluşunu
Ve gözlerinin güneşe umutlarını sunuşunu
Varoluştan sonra ki her saniyede
Yokoluşuma ne kadar yaklaştığımı
Nasıl sensizliğe alışamadığımı...
Sadece yanında olabilmektir belki de bütün mesele
Yanında olup gölgenle serinlemekte
Dudaklarınla aşklanıp
Parmaklarımla yüzünde dolaşmakta
Mutluluktan şaşkına dönüp
Sarhoş olmakta...
Ünlemin soru işaretine karıştığı yerdeyim şimdi
Adımlarım ürkek ve manasız
Kasırgaların kol gezdiği bir şehri barındıran et parçası yüreğim
Sahipsiz,kurak,yıkık ve virane
Bir ev var sadece sapa sağlam duran
Işıkları ve kapısı hep açık
İçerisi tozlanmış ve soğumuş
Arka odada ki masada bir gül bırakmıştım
Hala aynı yerinde duruyor
Yeni açmakta olan beyaz bir gül
Gelip senin almanı,sana gülüm dememi bekliyor...