13
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1722
Okunma

Fânûs-ı hayâl
Duy artık sabâsız yılların ayak sesini
Hızlı hızlı atan kalbinin kor nefesini
Fecirde kalkıp Ferhat gibi başla kazmaya
Sağdaki feriştehler de başlasın yazmaya
Furkan olursa can füsûnlar etkileyemez
Çevgânlar bile dutlarını silkeleyemez
Ferman Padişahındır sakın feryâd eyleme
Ferzâne gibi davran kaçış yolu gözleme
Bir lâhza düşün dostum olma fânûs-ı hayâl
Fâruk ol bu dünyada ki ömrün olsun helâl
(Atakum-2009)
Dursun Tiftik
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kuzgunî bir akşamdı
Mecâzlar deryasında kendini aradı
Hammâr oldu,elinde hançer
Fakîr oldu, dudağında ter
Esrârlı bir vezirlik rolü üstlendi
Hayâl perdesinde gri bir seher
Sonra erenler bahçesine dalıverdi
Ruhunu uzaklara salarak
Bülbülün gözyaşlarıyla toprağa akıverdi
İçindeki aydınlığı yakarak
Beni anlatan bir imge bulmalıyım dedi
Gezdi durdu,gözleri açık,yüreği lâl
Kitabın sonuna gelmişti,bitmişti kâl
Son mazmun, gülümseyerek,ona bakıyordu:””Fânûs-ı hayâl””…
(ATAKUM-NİSAN/2010)
Dursun Tiftik