“Zamana bıraktım kendimi,
Elimi tut zaman,
Bırakma,
Ne olur.”


Sen gittin gideli,
Hep böyleyim ben,
Bir tarafım hep ağlak,
Bir tarafım daima şair.

Gözlerim uzaklara dalıp giderken,
Fonda hep aynı şarkı,
Kalp ağrısı …

Keman sesi sevgilim,
Ne de çok severdin.
Şimdi suskun tüm nağmeler,
Gittin.

Ellerimde kanlı güller,
Hep aynı liman,
Hep aynı martılar,
Yalnızlığım.

Soğuk,
Sis dolu geceler,
Şiirlerim,
Yokluğun.

Bir satırın içinde ararken seni,
Kendim kayboluyorum.
Bu nasıl bir aşk,nasıl bir acıdır Allah’ım…
Ölüyorum !!!

Ki artık hangi toprak kabul eder sensiz bedenimi,
Bu yüzden gökyüzüne benli sensiz mezarlar kazıyorum,
Üşüyorum.

Tabutum yok,
Kefenim bulutlar,
Arşa değiyorum …

…


Bırakıyor elimi zaman,o vakit yollara düşüyorum.
Senli bir veda da aklım,
İzini sürüyorum.

Bekle ,
Sen gelemedin belki,
Ben sana kucağımda aşk,
Dilimde bahar sözcükleri,
Kalbimde biriktirilmiş sevdalar,
Sensiz
Geliyorum.

…

Buket Çevik

17.Nisan.2010 ~