3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1438
Okunma
Hiç bilmedin sevdiğimi
Ne bakışlarımdan anladın,ne ellerimin titrediğini gördün!
Gecenin, kömür karası olduğu saatlerde..
Son yaprağını da dökmüş bir ağaca yaslanıp..
Değil içmeyi,yakmayı bile beceremediğim..
Şu dert ortağı sigaradan kaç tanesini kırdığımı..
Ateş böceği gibi,bir türlü yanmayan muhtar çakmağımı..
İçinde tütün kalmamış tabakamı..savurup atıyorum.
Ay,bulutların arkasına gizlenirken...
Ben,gecelere saklanıyorum yokluğunda!
Seni düşünerek zamanı unutup...
İlk ışıkları düşerken sabahın....
Sayısını unuttum ettiğim ahın!.
Gelip kapını çalacağım....bekle!
Kimbilir bir tutam gül olur ellerimde..
..ve içinde solgun yaprak gibi bir kalp...
...kapıyı açtığında,çok gec olacak!
F.Özdemir