Dolmuştan gelen bir şarkı sözüyle geldim kendime
"Buralara sık sık gelişim ondan" diyordu.
Oysa ben ilk defa buradayım.
Hangi yoldan geldiğimi,
Kaç tane ışıkta durduğumu,
Ve kaç tane insanla selamlaştığımı hatırlıyorum.
Ama hangi duygularla buradayım
İnan bilmiyorum.
Seni beklediğimi biliyorum
Bir de seni görmem gerektiğini.
Seni gördüğümde ne söyleyeceğimi de bilmiyorum.
Ne bir kelime var dilimde,ne de hazır bir cümle.
Sadece seni beklediğimi biliyorum.
Seni beklerken,
Arasıra seninle gelip,seni yolcu ettiğim günleri hatırlıyorum
Sonra anlıyorum
Senden önce gelip seni beklemenin zorluğunu.
Şimdi gelmesi lazım diyorum içimden,
Ne de olsa otobüs saati kaçırmaz diyorum.
Gözlerimi en uzağa dikiyorum
Kim çıksa yol kenarından sana benzetiyorum
Ama sen olmadığını,bana yaklaştıklarında farkediyorum.
Dakikalar geçiyor sonra otobüsler gidiyor.
Ben hala seni bekliyorum.
Güneş yüzüme vurduğunda anlıyorum etrafımın boşaldığını.
Onca kalabalığın arkasında gölgede kalmışım meğer.
Oturduğum banktan kalkıyorum usulca
Koca şehri karşıma alıyorum
Yalnızlığımda sokaklarında kaybolduğum,
Zaman zaman içinde boğulduğum,
Ve çoğu zaman sensizlikten yorulduğum bu şehir.
Seni benden defalarca alıp gitmesine rağmen.
Seni yine bana getirmek için sebepleri olan bu şehir.
Ağırdan atıyorum adımlarımı.
Acelem yok ne de olsa
Hiç bilmediğim yollardan yürüyorum.
İnadına kırmızı ışıkta geçiyorum.
Ve kimseye selam vermiyorum.
Her adımda daha bir ağırlaşıyor bedenim.
Ve yüreğim daralıyor her nefes alışımda.
İşte ozaman anlıyorum,
Ben seni beklerken,senin benden önce gittiğini.
Yorulduğumu hissediyorum.....!