Çocuk Ben


Bir film karesinde
- geçmişe dair -
Aldım avuçlarıma ellerimi.
Toprak kokan tırnak aralarımı temizledim önce
Düğmesi eksik hırkamı ilikledim.
Parkın tozunu içmiş entarimin
Çiçeklerini suladım bir bir.
Sonra bakışlarıma eğildim
- uzamış boyumla -
Aradım,
Titrek gözbebeklerimin feri şimdi nerde?
Nerde Ayşe Teyze’nin korkusunu taşıyan yüreğim?
Bak,
Kayısı ağaçlarının dallarında kaldı ayakizlerim.
Eteğime topladığım meyvelerin lekesini,
Çizilen bacaklarımın yara izlerini özledim.



Okşadım, zorlukla tokaladığım saçlarımı.
Tellerinde
Abimin “Erkek Fatma” yakıştırmasını yakaladım.
Sarkan alt dudağımı ısırdım düşmüş dişlerimle.
Kirpiklerime takılan yaşları topladım avuçlarıma
Kocaman avuçlarıma…
Ahhh!
Ne zaman büyüdünüz ki bu kadar,
Ne zaman?



Misketlerle dolu küçücük avuçlarıma
Şimdi
Ne çok hayat sığdırmışım bilmeden.


- Zaman sessiz sedasız iç geçirmekte. -




Yasemin ELMAS
2010 / Nisan