Bir kelebeğin kanadında zaman...
Kimi uzun, kimi kısa.
Mutlu, huzurlu, aşk dolu...
Ya da hüznün maskesini takınan...


Öyle bir an gelir ki
Bulur seni...
Sarar yaralarını, ilacındır zaman...
Elleriyle temizler ot bürümüş yüreğini
Ve eker yerine sevda tohumlarını,
Kan kırmızı gelinciklerini...


- kır çiçekleriyle bezenmiştir artık gözlerin –


Güldükçe dökülür dudaklarından
Gül yaprakları...
Ve çorak toprağını sular
Sarısı, pembesi, beyazı, alı...
Üşümüş avuçlarının sıcaklığında
Bırakır nefesini,
Bir alkım gibi sarar dört bir yanı...


- hayat kadife ellerinin avuçlarındadır zamanın –


Gün gelir,
Değdikçe zamanın tenine dudakların...
Yanar, kor olur, kanar acıların...
Ve gülüşünün kahkahaya dönüştüğü an
Gelir, ektiği gibi toplar çiçeklerini,
Alır seni,
Bırakır hayatın tozlu raflarına utanmadan,
Bulduğu yere... ve unutur...
Dostluğu riyakâr zaman...


____________ Ve...


- bir kelebeğin kanadında son bulur yaşam –



2008 / Eylül

Yasemin Elmas