Boncuk boncuk dizilmiş Toroslar,
Akdeniz’in gerdanına...

Sabahın kızıllığında güneş,
saçlarından akarken sicim sicim,
mavi,yeşil...
bir yol gibi ilerlerim kıvrımlarında,
sedefli,
yeşim rengi sularına...

Bir tutsak gibi pençelerinde ben.
Ayağımda prangalar...
Aymaz bir halde dalarım
serin,berrak sularına...
ve gönüllü atarım kendimi,
beni sarmalayan Akdeniz’in kucağına...

Güneşinde alazlanırken tenin,
aheste aheste
sarhoş ederken efsunlu güzelliğin...
Ölümüne susamışlığına içerim
ab-ı hayatından kana kana...
Ve birden geceye dönerek rengin,
akar semalarında...

Bu kez,
akşamın kızıllığında parlar saçların...
Bir bedirin altında
siyah bir inci gibi ışıldarsın...
Tam kalbinde
bir mücevher gibi ay ışığı,
titreştirirken sularında yakamozları,
demet demet sunarsın
avuçlarıma ağmalarını...

Zaman geçip de
azad ederken beni pençelerinden,
uzaklaşırken...
rengi mavi,yeşil
adı Akdeniz olan bu güzellikten,
kıvrımlarında ilerlerim yine.
Ve ben gerdanına doğru,
tersine alırım bu kez yolu.

Ve içimde bir suskunluk,
kıvranırken ıraklarında,
Akdeniz’e bir aşinalık kalır aklımda...

Gönüller Toroslar’da...
Toroslar,
boncuk boncuk dizilmiş
Akdeniz’in gerdanına...



Yasemin Elmas
2008 / Temmuz