Unutmayı unuttuğum anılar
Kaç yıl döktüm sana
Kaç gözyaşı
Dinlerken seni yoruldu yarınlar
Şimdi sen de gökte yıldızsın
Günden uzak benden uzak

Üzerine vursam da kilitler
Mühürlesem de düşleri
Kat ve kat bahaneleri yığsam da
İmkansızlığa ket vuruyor unutmak
Unutulmamaya tutunmak için
Evreni yarıyor
Sana esiyor mecburiyet rüzgarım

Git nasıl derim ben sana
Nasıl derim
Hangi gün yalan söyler
Söyle
Nasıl derim yaşamadım diye
Hangi güneş yalan söyler
Gece omuzlarından dökülürken düş

Kor da olsanız her biriniz
Nasıl silerim sizi
Her biriniz can suyumda ıslanmadınız mı
Bana gün ve gün getirmediniz mi baharı

Bilir misin
Hazanda ağlarmış ağaç
Asarmış dileğini her dala
Ağaç ve yaprak
Toprağı tırmalıyor hüznün solan sarı terliği
Ayrılmanın ayazına küsmüş binlerce çiçek
Güneşini arıyor
Arı titreşiminde canda can bulan ateş

Dinle ve hisset
Toprağa düşen yaprağın enkazını
Bak ve gör
Üşümesin diye can bulduğu ağaç
Düşerken toprağa
Gözlerini bırakırmış buluta
Çiçeklere özenen ağaçların dua hatırına
Mevsim dilinde iç çekermiş yağmurlar

Duygumun duyarlılığı
Hayal ve gerçek
Gün siyahının düş aydınlığı
Geceyle sevişen rüya
Hanginiz gerçeksiniz
Ruhumun serum suyu

Ağaç çıplaklığı ve ben
Benliğimle bütünleşen döngü
Farkımız yok
Artık aramızda dönüyor
Gönül çekirdeğin baharı
El uzatma zamanın puslu aynasına
El uzatma ayaza
Beyazı giydirdiğin dağlarda
Kardelenin gülen pembesi bende
Dönüşüm döngüsünde
Elbet topraklaşacak bedenim
Ben sende sen bende göreceksin
Göreceksin kır yeşilinde
Düşen yaprağın sarı yazgılı duasını

Geleceğe gülümsüyor musun
Unutmayı unuttuğum anılar
Kaç yıl döktüm sana
Kaç gözyaşı
Dinlerken seni yoruldu yarınlar
Şimdi sen de gökte yıldızsın
Günden uzak benden uzak
Aynen bende giyinen ağaç gibi

NURTEN TARIM