2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1069
Okunma
bir uçurum kenarında ölüm göğüsler gibi
çırpınyor yüreğim korkudan mı bilinmez
sağnak yağmur sonrası nemlenen alem gibi
kana nemli gözlerim pıhtlaşır da süzülmez
rüyalara emanet hayatım hep mutsuzluk
sabahlara göz açınca dudaklarımda uçuk
nefes almak zorlaşır boğazımda susuzluk
ölüleri sulayan göz yaşlarıyla dinmez
her adımda anıları mühürleyip de geçen
nice aklık içinde gönlüe kara seçen
güneşle birken doğup güzeşsizken de göçen
zaman kıyar kalbime bir tebessüm ettirmez
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz