Adana ilimiz ilçemiz Kozan,
Kozan dağlarında büyümüşüm ben.
KARACA Yakup’um bir garip ozan,
Okçular köyünün simgesiyim ben.

Çamdere Köyü’nün gülü okçular,
Gelen giden bu gülleri kokular,
Yiğitler atını pınarda sular,
Yiğidin atının yelesiyim ben.

Gurbet ellerinde geçiyor ömrüm,
Belki de sılama dönerim bir gün,
Sevdiğim sevmedi edildim sürgün,
Seven sevdalının çilesiyim ben.

Şu mahzun garibin gülmedi yüzü,
Matem içindedir çağlıyor gözü,
Sazı olmayanın söylenmez sözü.
Aşığın sazının telleriyim ben.

Okçular Köyü’nün hayat damarı,
Şırıl şırıl buz gibidir pınarı,
Pınarı bekliyor koca çınarı,
O koca çınarın dallarıyım ben.

KARACA Yakup’un söyler dilleri,
Ağaçların çiçek açar dalları,
Kıvrıla kıvrıla gelir yolları,
Okçular Köyü’nün yollarıyım ben.

Eylül 2008 Yakup KARACA