Arada bir şöyle, düşünüyorum da,
Yılların çilesini çeke çeke yaşlanıyor insan.
Yaşanmış günlerimi, şöyle süzüyorum da,
Ne buldum k,i ne umayım hayattan.

Kimler mutlu oldu hayatta, bilmiyorum ama
Bana hep çile yaşattı, şu fani dünya.
Ben de tutunmaya çalışıyorum, hayat dallarına ama
Biliyorum, ben de yorulup göç edeceğim,
Şu yalan dünyadan,
Bir bilinmeyene doğru, başka bir âleme.

Hayat acımasız, yaşam çok güzel,
Her beden solacak, olacak gazel,
Bir daha yaşanmaz, yaşanmış dünler,
Bir bakmışsın, yolun sonu gelecek.


Ve, uyanacaksın, rüya bitecek,
Mezar taşlarında, baykuş ötecek,
İnsan doğar, büyür, yaşar, ama
Bir gün gelecek, ömür bitecek,
Uzun ömrün sana, kısa gelecek,
Uyuyup, uyanmak gibi…..
Mart 2009
Yakup KARACA