4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1088
Okunma
Nasıl affedeceksin?
Kızgın bir ifade var yüzünde
Bunu kalbimle / görebiliyorum
Hiç hoş değil
Bırakılmak sahipsiz orta yerde
Tamiri zor bunun / görebiliyorum
Iki kişinin çıktığı yolda
Iki ayrı yalnızlık, yakışmaz yoldaşlara
Afedilmez bir suç bunu da / biliyorum
Inadın inatsa da anlayacaksın
Muhtaçtır yeryüzüne ışık selleri
Sonsuza kadar bunu / kestirebiliyorum
Kalbinin duvarlarını berkitme bana
Vur, tokatla, ağız dolusu küfret
Isır, kanat ve vicdanımı dağla
Lütfen lütfen susma ama
Karşındakini cezalandırmanın
Sessizlik en yüksek perdesi
Ki açılmış bu sahne
Hep bana hep bana / bana
Oyundan atılmış bir çocuk hüznü
Artık ne gel ne git denilir
Ne davet ne kovgu vardır
Belli ki ruh
Araf’ta asılı kalacaktır…
Cevap Yaz