8
Yorum
0
Beğeni
4,6
Puan
1658
Okunma
Yemyeşil kırların vardı,
Annen, baban, uçurtman...
Yağmurda toprak kokusu,
Masalda kahraman,
Bir baştan bir başa dokusu
Gökkuşağı örülüydü zaman.
Sorumsuzdu, üstelik arsız
Hayat açardı her mevsim erguvanlar.
Asi ve özgürdü bahar,
Sorgusuz gülümsemek kadar...
Eridi günden güne pamuk şekerin,
Yokuşlarda yitik bilyelerin.
Koştukça netleşen bir ses,
Gürültüsü anaforların,
Koştukça kanadı avuçların.
Her adımın bedeli on nefes,
Saçlarına düştüğünde kırların.
Yürüdükçe tükenir,
Kaybolur bu şehir.
Bir türkü söylenir caddelerinde,
Sana,
İnsana dair.
Uzat elini, haydi koy bir yüreğe
Yalnız senin için bu şiir.
11.03.2010
m.abdırgan
5.0
60% (3)
4.0
40% (2)
Cevap Yaz