Bir sabah evden çıkarken kapının önünde
Ya da arabanın camına sıkıştırılmış,
Bir sarı gül görsen
İlk andaki şaşkınlığının ardından
Aklına gelen ilk ben olurmuyum?
’O bırakmıştır, O çok severdi sarı gülleri,
Şİmdi nerede, nasıl acaba?’ diye düşünürmüsün?
Yani hatırlarmısın bunca zaman sonra beni?
Ya da ne bileyim,
Eline alıp ’bu da nereden çıktı?’
Diye fırlatıp, atarmısın yere?

Arabanda giderken, ya da evde otururken
Radyoda uzun zamandır çalınmayan
Hani o ikimizinde çok sevdiği,
Şarkı çalınsa..
’Sevemez kimse seni benim sevdiğim kadar...’
Aniden irkilirmisin, boğazına bir şey düğümlenirmi,
Bir damla yaş dökermisin benim için
Yani hatırlarmısın, bunca zaman sonra beni?
Ya da ne bileyim,
Nerden çıktı bu eski şarkı deyip, Kapatırmısın radyonun sesini?

Ben mi?
Ben hiç cesaret edemedim,
Kapının önüne gelmeye...
Ama hep sevdim sarı gülleri.
O şarkı hep kulağımdaydı
Dilimden hiç düşmedi....
Ben seni hiç unutmadım ki....

GÜLŞEN KARADAĞ