Ölü kuşlar cennetinde sefadayız
Ey özgürlük uçsana bildiğin yere
Aynı deniz aynı sandaldayız
Ey özgürlük baksana şu denizin dibine

Yalnızlığa boyun eğer çocuksu düşler
Hayaller öyle güzel ki, dağlardan süzülen çiçekler
Bakma yüzüme ey karanlık- kara
Bilmiyor musun insanlık çarmıha gerilmiş
Ey özgürlük kalbini beyazlara boya

Sus!
Sessizliği dinlesin şu miladı dolmuş beynim
Kum torbaları ne tez bozdunuz toprağımı
Damıtılmış şiir gibi kutsamış aynalar bizi
Ey özgürlük çıkar tarağını saclarımı tara.

Vahalara düşer kurşun, kıvılcım ateşi
Yanık bir türkü haykırır ey özgürlük nerdesin
Kargalar özgürdür... Gördükçe leşi
Ey özgürlük; garbimin dudaklarında çağlayan pınar mısın?

Kurumuş gözlerinde o derin ve ulvi pınar
Bilirim ki her çocuğun başında anamın ağıtı var
Yasla gönlümü şu darağacını
Ölümün günü saati yok; sen bir mezar mısın?
Yoksa güçlünün ölümsüzleştirdiği
Piramit misin?