4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1234
Okunma

kalbime her bitişin aslında bir başlangiç olduğunu anlatamadığım bir gün çaresisliyi kabülenemeyen yüreyim giden yarin arkasından bakarken göz yaşlarına boğulduğum gel desemde gelemeyeceyini bildiyim halde o anda bu şiiri hem yazdım hem ağladım ve dilediyim kadar ağladımda kimse susturamamıştı
Gönül kafesinde kalp. boş yere atar
Ruhumda sen değil artık? bir ceset yatar
Aşk denen bir yola girdim ölümden beter
Tutuldum işte sana sus deme yeter
Ağlayacağım işte susturamasın
Bir resmini bile vermedin bana
Gittiğim yollar da ararım yari
Ya bulurum seni ya kaybolurum
Baş koydum bu yola dönemem gayri
Ağlayacağım işte susturamazsın
Ağlayacağım işte susturamazsın
Ne sandın sen zalim oyun mu sandın
Aşkı sevdayı sen kolay mı sandın
Ne yapsam olmuyor gülmüyor bu can
Ağlayacağım işte susturamazsın
Maziye baktıkça içerim kanar
Damadım elin olmuş kınalar yakar
Kader ayrılıktan olsa da yana
İflah etmem artık düşerim yola
Ağlayacağım işte susturamazsın
Şerbetim sen iken? zehirim oldun
Balım peteğim iken şimdi sır oldun
Yüzümde çizgiler kalbimde yara
Ağlayacağım işte susturamazsın
kahretsin gene sevdim neden güvendim
Gene hançer yedim insanoğlundan
Önce sevdim dedi sonra elveda
Mühür vursam da kalbe değmezsin buna
İsyan bayrağını çektim be dünya
Ağlayacağım işte susturamazsın
5.0
100% (1)