uçurumda bekliyor uyku gözlerimi
uzun kirpiklerimde salınıyor dalgınlığım
her ırmak rüzgarın uğultusuna kavuşurken
bense kırgın düşlerin tenhasında vuruluyorum
malesef;
>> söylenen söz , yayından fırlayan ok geri dönmüyor>>

hiç kimseden fazla yabancıyım aslında
onca cümle kurulduda varlığımıza
bir kelimesi yaramadı var oluşuma
musait değilken bu şehirde mekansız kalmaya
yolucu ediyorum bu saaat ruhumun tabanlarını
bedenimse mahkum kaldırımlarında yaşlanmaya

>> sis çöktü ömrümün penceresine,
....perdesi hüznümden beter siyah,
....varsın olsun kime ne>>

cephemde sükut azap kıvamında
buğazım kör düğüm , bıcak sırtımda
kahrımda senin olsun , al bu canımda
nefesim nefesinden kaçıp geliyor
sen her şeye kısmet derken ne garip ki aklıma;
’ bir gün benim olacaksın sözüm geliyor’

>>> ben seni mutlu etmeye yetemedim
..cümle alemde beni mutlu etmesin dilerim>>

isimsiz şiirler

karan