kaba gölgesinde keskin bakışlar
hastane kokusu / kaç aylık doktor raporu
kanser derken doktor / yanmış mıydı elleri
elinde dua kitabı / ne kadar tesirli dokunuşlar
daldan uzanan yeşilin saçları / kesik
ömrü yaymış bir yaprağın damarına
damardan akan kan / eksildi mi yoksa

gözlerini saklarken avuçlarına / ne kadar
derinliğin girdabında avaz haykırışlar
dalıp uzak bir dünyaya, tutunup yakasına
güzel yaşadım, ardımda iz’dir güzel anılar
ağaçlarım yeşerecek / otur / gölgesi kaba / dedi
sesinde bilinmeyenin sessiz şaşkınlığı gizli

elleri titrek değildi / telaş yoktu dudağında
yüzünde nur usulca ilişti bakışına / sustu
kalkan gür kaşları konuştu sessizliğin ortasında
bir gülüş hıçkırdı solgun nefesinin kenarında
ne kadar yürekliydi gülüşü kestiremedim
maviye sevdalı / iç çekti
görünmeyen ses / keşke / bir feryat titredi

dalgalarla oynaşlarıydı aklında
bir öpüştü gizli bahçede elmayı / belki
zaman kıvrımlar çizerken alnında
yere uzanmış yatarken yüzen kolları
sürükleyerek taşıdığı ayağı / denize değmedi

kesilmez koca çınarın dalları kırılsa da
yaz bir kenara Musa Kardeş / çınarlar devrilmez
umudunu sırtlayacak dalga yok / Ege’de
martılar yürüyemez olmuş rüzgarın özünde
taşlara yazdığın adın silindi sanma
kaç yürekte kazınmış harflerin hatıra

bırak artık çakıl taşlarını dalgaların hışmına
gönder gitsin düşlerini gönlünün adresine
elli sekiz yılın hatırına gözlerine bakıp aynada
utanma / tende gülüşürken çılgın gençlik anıların

gelirse bir gece kapına beklenen misafir
bir yudum daha çek / sarıl hayata
mahcup olacak içindeki düşman / çekilecek
yenik düşerken sahnedeki kederli oyuncular
hani olur ya / oyunlarını iyi oynayamayanlar
çık sahneye / aç perdeleri / mutluluğunu oyna



Sevgili Dost Musa Kazım KARDEŞ’e acil şiflar diliyorum...