11
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1913
Okunma

ölüm bir katre nefes dudaklarından.
dilimin mührünü çözmeye çalışırken zaman
kuytuları çağırır yamaçlarıma
özlemişliğimin sınırlarına değdirerek ellerini
çorak hüzün bahçelerini yeşertir
kimsesizliğimin izlerini siler
yırtık entarisiyle ağır aksak
akreple yelkovan savaş açar
seninle uyanamadığım her güne
buğusuna adını yazdığım cam titrer
seni çizdiğim tuvalime düşer yine
özlemin gölgesi, sancısı
kaç kez dokundu yüreğin yüreğime
kaç kez yanımda oldun sen nöbetlerimde
ve kaç kez engelledin b/aşka gelişlerini
türlü bahanelerle...
5.0
100% (6)