9
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1583
Okunma

yazmakla yazmamak arasıdır cümlelerim...
yalın ayak çocuklar gezinir
şiirimin en mahrem satırlarında
öyle ki
sancılara gebedir benim iklimimde onlar
yar aldanır
yar susar
hissettiremez kendi içindeki fırtınayı
süt liman kıyılara
bilemez içinin çoraklaştığını
gün yüzüne çıkaramaz
ona susamışlığını
s/onsuzluk yakar canını
kimliği bile yokken dilindeki tümcelerin
her birine sahip olmaya çalısır
kendince.
kendi kendine...
5.0
100% (5)