Derin bir yarasın içimde adına sewda dediğim
ulaşabilmen imkansız
müptelasıyım gülüşünün,
birazcık yüz çewirsen
dewriliyor tümcelerim,ufanıyor öznelerim,yıkılıyor bütün yüklemlerim.
ardını dönüp gidince
ağlıyor içimde ta derinde biyer
ben sana yoğrulmusum sana dürülmüşüm
bilmiyorlar bilemezler nasıl derin bir sancısın
hergün seni baskasının koynuna bırakma korkusunu bilemezler
bilmezler boş kalan yanımın sızısını.
duyamazlar nasıl bağırdığını içimin
bende sana ait birşey war bilemezsin.
beni üzecek kıracak acısı bol tatlısı kıt,
bırakıp gidersen nasıl yanacak içim bilemezsin
çaresiz ellerim nasıl üşüyecek,
al sakla bu gizimizi bilmesin kimse
bir benim ol her halinle benimmişcesine
ben daha büyümemiş yetmemiş küçük bir kız çocuğuyum avucunda süzülen
al büyüt beni yetir
bir senin olayım seninmişcesine,
bilmiyorum bilemem,
daha sürükler mi beni bu rüzgar?
katar mı önüne?
bu ateş beni daha yakar mı?savurur mu külümü?salar mı bulutlara?
nereye götürürse götürsün razıyım!
yeter ki gözlerinden ayrı bir yere
taşıyıpta koymasın beni başka iklimlerde.
ben sana kilitlemişim kapımı
atmışım anahtarı derin bir kuyuya bulamam
hangi baharım bu? hangi dilim? ben hangi lehçedeyim?
hangi düşteyim hangi uçuşta?
ben bilmiyorum bilemem neresindeyim bu yolun?
hangi kilometresinde? hangi çizgisinde?
ben sendeyim,senleyim sana deliyim
ben sana hem muhtacım hem sana ihtiyaç
ben sana hem mecburum hem esir
sen bana hem afiyetsin hem zehir
sen bana hem kapanmaz bir yarasın hem mucizevi ilaç
terketme!
ben sana hep aşık hep tutkulu
hep tutsağı kokunun hep müptelasıyım gülüşünün...
DEMİR.....