Yoksun…
Yokluğun yedi kurşun bilmiyorsun
Dışarıdayım koynunda sokakların
Gece beni suçluyor ben yokluğunu
İki kart sarhoşuz iki yılgın karanlık
Tütünsüz bir bela tükürüyorum kaldırımlara
Kan değil yangın…

Yoksun…
Yokluğun on altı kıtlık bilmiyorsun
Bir elimi ter kesmiş bir ayağım adımsız
Bir cehennem fişeği saplanmış bağrıma
Yığılmışım kalmışım…

Yoksun…
Yokluğun yüzde dokuz felç bilmiyorsun
Çiğ bir sabah büküyor geceyi
Ağlıyor ağlıyorum…

Yoksun…
Mülteci bir ağrı oluyor sabah
Yatırıyor ışığını sokaklara
Sokaklar bir okyanus kıpırtısız
Yokluğun artık yokluk kadar gizsiz…

Yoksun…
Yokluğun başlı başına bir ölüm
Bilmiyorsun…

Paylaş:

3 Beğeni

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (6)

5.0

100% (6)

Yoksun Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Yoksun şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Yoksun şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

sahra, @sahra

20.3.2010 14:49:57

şiirinize ve seslendirmenize hayran kaldım.ancak seslendirmenin sonunda gelen şarkı bence gereksiz ve kurallara aykırıydı.

Etkili Yorum

Dil-dar, @dil-dar

20.3.2010 12:45:20

"Kaç intihara denk düşer yokluğun?

Kapat gözlerini ve bana bak… Ben diye ne varsa gördüğün, işte o senin yokluğun…Yokluğunla varlığın arasında kalmış yüreğimin üzerine karanlığın katransı çarşafını örtüyorum. Yine. Gözbebeklerinin ıslaklığında kurulmuş yokluk zindanın pas tutmuş demirlerini avuçlarımda kanattıkça canımdan bir can koparıyorum yokluğuna.

Sonunda bedenimin ölümle müjdelenme pahasına “ susmalara hüküm giymiş yüreğimle “ çığlık çığlığa adını haykırıyorum varlığını sırtlanmış cümlelerin sen kokan harflerinde.Parmak uçlarımda birikmiş hasret cümleleri mürekkebimin ucunda son nefesini verirken; ben her gece payıma düşen yalnızlığını dudaklarımda dua dua kanatıyorum.

Kanattıkça dudaklarımı, hasret yüklü mektupların gözyaşında yıkanmış virgüllerine yaslanıp harf harf varlığına düşüyorum. Toprağı alnından öpen yüreğimi gözlerine kapadıkça, özlemim oluyorsun yüreğimin sensiz satırlarında.."