Dün gün batarken geçmiştin,
Gül kokulu sokaktan,
Oyunlarını bir köşeye attığın;
Solmuş, sarı boyalı evin bir yanından,
Geçmiştin hani hatırla!
Çocukluğun pencereden bakarken sana,
Sen, ardına bakmadan uzaklaştın bir anda.
Yüz vermek istemezcesine maziye,
Kopardın attın gönlünden,
Sildin bir kalemde.
Bomboş duvarlar,odalar içinde,
Çocukluğun serzenişte.
Hani özlemini duyduğun masal kitapların,
Nerde şimdi, çok sevdiğin elma şekerin?
Renkli misketlerin?

Gökyüzü kızıla çalarken gittin,
Aslında sen kendini inkâr ettin!
Dön bak arkana, korkma!,
İçindeki çocuk, bıraktığın salıncakta.
Yüzleş korkularınla,
Hesapsızca çocukluğuna ait ne varsa.

Yankılanır her gece sesin boş odalarda.
Duvarda asılı duran tozlu resmin,
Ağlamakta.
Sen nerdesin?
Nerelerdesin?
Yoksun diye küstü sana oyuncakların,
Masal kitapların,
Küstü salıncaklar, kaydıraklar...

Gül kokulu sokaktan geçip gittin.
Pervasızca.
Arkanı dönüp gitmek yakışmaz!
Çocukluk günlerine,
Elma şekerine...
Yakışmaz ne olur, dur gitme!