Dün gece,
Sanki bir uçurumdan yuvarlandım.
Ya da bir dağ yıkıldı üstüme.
Yoksa Kaçkarlar da çığ altında mı kaldım?
Ani bir gök gürültüsüyle,
Yüreğime yıldırım düştü sanki
Gönül mabedimin
Kristal camları kırıldı şangır şungur..
Cam kırıkları yaraladı bu güçsüz bedenimi,
Her yerimi...
Başımı, duvara vurmamak için önüme eğdim..
O da ne ellerim yok oldu birden
Diz kapağımdan aşağı ayaklarımda..
Nice sonra...
Lazerden sızan bir ışık huzmesi ile kendime geldim..
Ellerimi gördüm önce,
Sonra da ayaklarımı..
Hiçbir yerimde kan izi görünmüyordu.
Başımı kaldırdım yavaşça
Ve...Gönlümün Sultanı vardı karşımda...
Ne oldu dedim?
Sana sesleniyorum duymuyorsun dedi.
Peki bu cam kırıkları ne dedim
Yüreğimi göndermek istedim sana..
Ama.. sen fark etmedin dedi
Gül yanaklarında iki damla yaş...
Döndü.. uzaklaştı.. kayboldu...
Aniden sol yanımda müthiş bir acıyla,
Uyandım....

A.Nevzat Uçar.
22/Ağustos/2009.


-