Bir ucundan bir ucuna dolaştım sahili dün,
Yalnızlığımı gizledim herkes den.
Martıları, olta sallayan balıkçıları,
Gözlerin kadar engin denizi seyrettim.
Kayaları yalayışını dinledim sessizce
Şöyle bir baktım sahile kabataslak
Her şey yerli yerinde, herkes oradaydı
Ama...sen yoktun.

Cancan amcadan balık ekmek yedim,
Kağıt helvası alırken minnoş abladan
Seni sordu...
O niye gelmedi dedi
Beni bıraktı diyemedim.
Yalnızlığımı anlatamadım ona...
O senin ne güzel dediğin çocuklar
Bisiklet kiralıyor,
Kayaların üstüne soyunmuş denize giriyorlardı
Beni görünce.
Yalnızlığımı yüzüme vurur gibi güldüler,
Koştular bana doğru
Bir zamanlar senin koştuğun gibi
Gözümden kaçmamıştı balıkçı teknelerinin
Pupa yelken sahili terk edişi
Ama...sen yoktun.

Birden acı bir sesle irkildim.
Acı acı, yanık yanık öten bir tren sesiydi bu...
O da yüzüme vurmuştu yalnızlığımı
Haykırmak, çığlık atmak geldi içimden
Yalnızlığa lanet edip ağlamak istedim ama yapamadım.
Sahile elveda edip geri döndüm yoluma
Ama...sen yoktun..
.
A.Nevzat UÇAR
17Eylül/1978 Kumkapı-İstanbul

.
== 0NLAR GİDERKEN BUNLARI BIRAKTILAR’ İsimli ŞİİR KİTABIMDAN..
A.Nevzat Uçar.


-