Daha dün gibi hatırlıyorum,
Gözlerinde batırırdım güneşi, sözlerinde doğuşunu seyrederdim…
Masal gibi gelirdin bana;
Tüm gerçekliğinle dururdun gözlerimin önünde!
Önüm arkam sağım solum sobe akşamlardı yokluğun,
Her ikindi bir bitkinlik yüklerdi omuzlarıma.
Sen varken olimpiyatlarda yarışan akreple yelkovan;
Yokluğunda miskin miskin otururlardı.
Daha dün gibi hatırlıyorum ellerin vardı ellerimde,
Şimdi ki gibi boşluğa dokunmuyordum,
Avutmuyordum kendimi resimlerle, hayallerle!
Birileri fişimi çekmiyordu gece olunca,
Sabahlıyorduk tenin tenimde.
Bakışmalarımız sonu yoktu;
Karesinin karesi alınmış yüz basamaklı sayı gibiydi düşlerimiz!
Bitmiyorduk hiç,
Parmak uçlarımız da yürüyorduk hatta
Öyle uzaktı ki gittiğimiz yerler,
Korkuyorduk, ama yürüyorduk inatla!
Daha dün gibi hatırlıyorum;
Karmaşasına aldırmadan şehrin,
Sokak sokak dolaşıyorduk seninle,
Üstelik her sokakta bir bankın üzerine ya da bir ağaç dalına kazıyorduk isimlerimizi!
Hatırlarımızı bırakıyorduk kaldırımlara,
Topladığımız gülüşmeler hatırına…
Şarkılar söylüyorduk saatin kaç olduğuna aldırmadan, bağır çağır bir ses tonuyla.
Mırıldanmakla yetinmiyordu dudaklarımız;
Aşkımızı haykırıyorduk!
Daha dün gibi hatırlıyorum ben;
Acıkıyorduk kurtlar gibi çoğu zaman,
Ben ellerini yiyordum, gözlerine banıyordum yüreğimi;
Sen kollarımda pişiyordun,
Kimi zaman dudaklarımı, kimi zaman yanaklarımı yokluyordun…
Çok soğuklarda kaldı ayak parmaklarımız,
Giydiğimiz çoraplar yırtıldıkça;
Gözlerimizi dikiyorduk uzaklara!
Üşümek neydi ki biz bilmiyorduk,
Lügatimize almamıştık o sözü.
Dilini bilmediğimiz ne yabancı duygular vardı,
Sadece sevgiye açmıştık kapılarımızı!
Daha dün gibi anımsıyorum işte,
Bir sen vardı, bir de ben kitaplarda.
Gazete sayfalarında ölen bizdik, doğum telaşında ki hamile bayan
Ve son dakika golüyle üzülen yine bizdik!
Bilmem ne ülkesinin şu bu şehrinde,
Altın madalyayı kazanan bizdik hep!
Manavda ki domates kokusuyduk bazen,
Bazen bir işkembe salonun da ki sarımsak!
Gülmeyi bilirdik en çok,
Ayrılıklarda gerekse de ağlamak;
Ağlamazdık hiç…
Daha dün gibi aklımda tüm yaşadıklarımız,
Sekiz koca yıl sevdiğim;
Ben de hala tüm paylaştıklarımız…
Kırmızı güller soldu belki sana aldığım,
Ama yanakları hala kırmızı aşkımızın,
Mavi hala gökyüzü
Bembeyaz hala gelecek!
Bir gün günler bitecek,
Seneler birbirini ebeleyecek,
Takvimler duvarlarda zamanı törpüleyecek.
Dün gibi aklımda kalacaksın ama,
Ya sen, ya ben
Birimiz önce göçecek büyük ihtimalle!
Kim giderse gitsin arkada kalan söz verecek;
Dün gibi hatırlayacak bir sevgi tutacak eller,
Bugün gibi güçlü olacak yürek!