Çayı demledim,
Gel, birlikte içelim.
Bardakların arasında değer elim belki eline.
Öyle özledi ki zambak ellerini ellerim.
Çayın buğusunda buğulu gözlerini hayallerim.
Şeker olur bardağıma, hayal meyal tebessümlerin.


Yoksun, çayım acı, çayım kekre…
Bir burukluk yüreğimde.
Unuttum , ayları yılları,
Özledim senin demlediğin çayları.
Sensiz haz vermez içtiğim çaylar.
Öylesine yudumlarım.
Katık ederim yalnızlığımı yalnızlığıma.
Kederim, çayımın demine karışır…


Ellerin, ne de güzel tutardı bardakları gelseydin.
Ellerin bardaklardan şeffaf ellerin serin.
Derin bir hâl var edanda çözemedim.
Bir keman teli gibi gerginsin.
Ceylan kadar narin.
Söyle yârin kim?
Emsalsizim, seni yâr, gayrıyı ağyar bilirim.


Gelirsen , çayı sana özenle demlerim.
Sen çay içersin,
Ben s eni seyrederim.
Bir de,
Bardakla bütünleşen şeffaf narin ellerini.
Çay içerken kıskandırırsın,
Çin güzellerini…


Bilir misin,
Çaya bu kadar düşkünlüğüm neden?
Çayın buğusunda sen deminde sen.
Hayallerimde olduğun gibi,
Çıkıp gelsen.
Çayını benimle içsen.
Sen çay içerken,
Ben, nefes nefes seni ciğerlerime çeksem.
Bilsen, çayımda dem sen, içimde gam sen.
Davete icabet etsen,
Çayımızı birlikte içsek .
Dağılır gam, kasavet.
Evetlerin özünde erir hayırlar.
Hayra vesile olur içilen çaylar.
Bekliyorum gelir misin?!
Ankara,14.03.2010 İ.K