Bana hiç pörsümeyen,bitmeyen sevda gerek.
Başka türlü uslanmaz ruhumdaki engerek.
Kanatsız uçmaklara yol bulmayı isterim.
İçinde gül bulunan misali dileyerek.


Göğe ağar seherde yüreğimdeki dilek.
Tutuşurken şu bağrım dönmekte çarkıfelek.
Bir misilsiz yâr sevdim misalden visale yol.
Onsuz bana cihanda ne güneş ne ay gerek.


Engerek harmanında korkuyu harmanladım.
Son demde sevmek ateş yandım öyle anladım.
O taze sabah yeli, ben köhnemiş zamanım.
Çaresizlik dağını aşamadım tanladım.


Bana hiç pörsümeyen ,solmayan sevda gerek.
Başka türlü bırakmaz yüreğimi engerek.
Her nefes duadayım bir nazlı ceylan için.
Bir gül misali sevdi her dem tutuşur yürek.


Engerek dağı ruhum zehir içtiğim sular.
Gördüğüm andan beri haram göze uykular.
Sevdanın yalın kılıç çaresiz çerisiyim.
Bırakmıyor yakamı yâr adına korkular.


Zehir pişer ocakta vuslattır panzehiri.
Aşk akkor gönül pota lavdır akan nehiri.
Öylesine esirim o misilsiz misale.
Tereddütsüz içerim sunsa bana zehiri.


Yağmur olup ruhuma yağsa o güle misal.
Her hâliyle nadide asra sığmayan masal.
Ancak onunla diner ruhumdaki ızdırap.
Fani vuslat istemem uçmakta olsun visal.
Ankara,13.03.2010 İ.K


şaşırmak