İlkbaharın yapraklarının zamansızca solması ne kötü şey
Ne kötü onca emek birden bire boş ve ortada yıkık her şey
Damla damla boncuk boncuk hakkı olanın anlının terlemesi
Yaşamın ilki ağacın canlanıp tomurcuklanması değil mi?

Sonra yaprak yaprak cefaların yaşanır acılı dizileri
Yaz misali aldatışta geçen saniyelik nisan saadetleri
Ne denli kötümü kötü yanılgı ayrı ayrı yönde savuşmak
İnsanoğlu bilemez salıncak varı sandalı çürük olacak.

Yalan riyanın ve paranın zehrinin esiri olacağını
Düşünmez doğanın gizliliği bir bir içe kor bıraktığını
Nereden görsün ki kör garip hayatın kötülük ve renklerini
Tüm ırmakların serap yollarının yok ve harap olacağını.

Deniz yerine çölün o yakıcı hor elinde kalacağını
Esen kasırganın iyisi ve kötüsünün bir olacağını
Kavurucu güneşin ateşi ile insanlık yaratacağı
Tasavvur bile edilmez dağ gülünün yangınlar doğuracağı.


Tatlı görünen iyiliğin altındaki azaplar dolu gerçeği
Yudum yudum tadıp derya derya onu da bir yaşayamadıkça
Boşa geçmiş olacak o zamanda bu bilinmez hayat ölçeği
Yıkık kambur dermansız ve yordamsız vücut bilemez çırpındıkça.

Anı da gelip bitmiş olacak bu yorgun kalbin son atışları
Hazin ve bu denlide şaşkın anlamsız bir hayrettir feryatlara
Ağır ağır girmiş de olacak o görmezliğin kör kuyusuna
Biter geçmiş ve kimseye yararsız kara günlerin yankıları.

Son bulur hayat, doğmamış ve yaşanmamışlık olur anıları...

(15.03.2010)AZAP...