1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1240
Okunma
Adam yağmur misali kadında kiremit.
Gök gürleyip şiddetini artırdıkça.
Yağıyordu yağmur adam yeryüzüne tüm gücüyle.
Yükselterek eğimini kapanıyordu kiremit kadın.
Kabul etmemek için yağmur tanelerini
Sanki naylon bir örtü varmışçasına.
Kayıyordu damlalar üzerinden.
İnatla kabul etmiyordu kiremit kadın.
Bir çatlaktan, sızabildiği kadar içeri.
Bir damlalık yer buldu yağmur adam.
Kapandı sonra üstü tozlarla.
Çıkamadı bir daha dışarı.
Yinede işleyemedi kiremit kadının
O günden beri, bastırılmış duygularla yaşar yağmur adam.
Ne kadar zorlarsa zorlasın bir türlü işleyemez kiremit kadının ruhuna.
13-02-2010 Yılmaz Barıtlı
Cevap Yaz