Gülümsüyorum, gözlerim düşüyor
Konuşuyorum, dinliyorlar
Yürüyorum, saçlarım önce gidiyor
Dalgalar seviyor: _ teeccücle eğilmeli


Gözlerimdeki sis perdesi mideme değiyor
Gülümsüyorum. Onun canı yanıyor.
Yarasalar saldırsa da
Gözlerim kapalı bakıyorum
Kulaklarıma değen ses, bir şeyler soruyor
Konuşuyorum, dinliyorlar
Ne söylüyorum ki? _Hiç!


Midemdeki taşların iniltisini,
Göğsümdeki hançerlerin izini kemiren
Şu böceğe ne demeli?


İğnelerin kırığı, iplerin çürüğü
Böceğin yeniden bitme alevli iğneleri
Her defasında daha sağlam örüyor direğini


Soruyorlar:
_Nicedir bu ses tonun?
Susuyorum, gülümsüyorum
Gözlerimde hüzün yaprakları yeşeriyor
Doğamıyor deniz; sulu sepkenler mideye


Kafamın üzerinde bir zebani
Çan çalar gibi, modüller ele geçirmiş
Dilimde varsaydığım tutukluk yalnız susuşlarımda
Herkes o kadar alışmış ki, soruyorlar
Dinlemek istiyorlar
Kesilmiş tellerinden dudağımın
Varsa;
İkinci bir tebessüm
Onlar için
Beni gerçekten sevenler için
Gülümsüyorum, gözlerim düşüyor
Gülümsüyorum, gözlerim düşüyor!


Tayfunda lodosun sıcak öpmeleri
_Güçlüsün, diyor
Ellerimdeki bastonun rengini karalıyor
Gülümsüyorum değneğim düşüyor
Gülümsüyorum, gözlerim düşüyor


Gülümsüyorum, gözlerim düşüyor



11.01.2010
PAZARTESİ

Halime Erva Kılıç
"