Mâzi dolu misketler elimizden kayınca,
Gençliği kovalarcasına, geldi sonbahar!
Biraz daha ölüm bedene yaklaşınca,
Sonsuzu gösterircesine geçti sonbahar…

Çığ düşer çığlıklarla soğuk tenli iklim de,
Bambaşka fırtınalar kopar yüreğimiz de,
Karanlık aydınlanır gelen seher vaktin de,
Hasrete hasret katar ibret dolu sonbahar…

Bir tarafta yalanlar, bir tarafta kananlar,
Neyi anlatayım ki; az kalmış sevdalılar,
Yapraklar gibi bir bir doğruluktan düşenler,
Bilseler yapmazlardı hey gidi hey sonbahar…

Sesim kısık mı geldi bak gafiller duymuyor!
Gafiller duyamaz ki; gönülleri sağırdır!
Mevla’ya boyun eğmek bu kadar ağır mıdır?
Ağır değildir, hayır! Geçicisin sonbahar…

Bilal Yavuz

Kardelen Dergisi / Nisan - Haziran 2010