Yine hüzün çağındayım. . .
Yine yalnızlık iki gol attı işte
Hep bir umutla aşka açılan gözlerim
Bir kez daha yaşlı
Ve ben artık tam küsmiycem derken kadere,
Yine çıkıverirse o kahrolası sızı!

Yine hüzün çiçeklerim soldu. . .
Bakamıyorum artık yaşama
Ve yaşayamam ben,ölmüş bir kalple
Vuruyor yüzüme her uyandığımda
O lanet keşke!
Keşke sevmeseydim
Ve sen neden inandın birkez daha,
Aşka yüreğim.

Yine uzatmaları oynuyorum işte
Uyandığımdan geceme kadar susuz ve aç
Onu bekliyorum.
Yine bedenim ruhumun ayakları altında
Ve ben artık hiçlik duygusundan yoksunum
Kim oldum ve aşkın kaç kere kurbanı?

Yine özlüyorum işte
İçime çekiyorum kokusunu,
Sinmiş gömleğime.

Yine ağlıyorum
Yine kahroluyorum yaşamaktan
Yine bedenim ruhuma dar geliyor
Ama bu defa onsuzluktan.

Bilmezdim ben yinelerin başıma toplanacağını
Nerden bilebilirdim ki,yinenin keşke kadar
Hapiz cezası olduğunu,
Ama geçen zaman içinde
Tek bişey bildim ki;
Aşkın koca bi yalan olduğunu

Ve bileceğim ki;
Onsuz yaşamanın herşeyden çok ve çok zor olacağını

Ve bilecek ki;
Ben olmadan hayatın ona zindan olacağını

Ve sonunda herkes bilecek;
Aşkın sahtekar olduğunu ve zehir saçtığını.

03.03.2010_Çarşamba Gamze Yazıcılar