Yine daldı gözlerim gökyüzüne.
Gündüz devretti günü geceye .
Güneş sustu, Ay konuşuyor şimdi.
Şimdi, saatler suskunluğu gösteriyor.
Belkide, suskun yüreklerin çığlık vaktini.

Ben hala bıraktğın yerdeyim
Mevsim yine sonbahar
Ben Yine sensiz, Ama Çaresiz değil
Oysa sen gitmiştin çoktan
Sana dair her şey gitmişti
Geride yaşlı iki çift göz
Paramparca bır yurek kalmıstı.

Sensiz kaldığım gecelerde
Beni sensiz bıraktığın saatlerde yani.
Hayalini de alıp giderdin benden.
Geriye bir adın kalırdı
Birde Yaşlı gözlerim.
Dayanabildiğim gözlerin varken
Onlarıda alır giderdin benden.
Ardından öksüz kalırdım yarım kalırdım.

Uzak kalırdım ellerine yıldızlar gibi
Karanlık olurdu her anım gece gibi
Ve ben yine ağlardım
Utanmadan çocuklar gibi.

Ben eskiden böyle değildim
Korkmazdım, aşktan sevdadan
Alır başımı giderdim, Gitmesini bilirdim.
Şimdi yıldızları seyredip ağlıyorum
Aya dert yanıyorum.
Şu gördüğün kaldırımlar şahittir
Yanayakıla çektiklerime.
Sonra gökyüzü bilir
Sevdim mi nasıl severim.

Kaç yürek eskitirim, bir sevda boyu.....
Önceleri başka mı yağardı yağmurlar ki
Salardı bizi sevdalara doludizgin...
Gökyüzü bir başka alem
Yıldızlar bir başka...
Alabildiğince korkusuz
Alabildiğince hür.....
Oysa şimdi yitip giden ne ki
Nedir bu korku bu endişe
Ve neden korkutur beni
Gözlerinde ki ışıltı...
Neden hapseder sesin
Beni duvarlara usulca..
İnan korkmazdım aşktan sevdadan

VE ŞİMDİ KORKUYORUM BIRAKTIKLARINDAN.

GÖKHAN SARI