Soluk soluk peşinden koştuğum amansız zalim yıllar
Geçmişime bakmadan çırpınıp durduğum anlardan ne kaldı
Ateş vurdu yüreğime,acılarla yanan bende ki nasıl bir günahtı
Özüm ne kadar farklıydı,niyetim cahilliğimde,adımdan ne kaldı

İki gözüm sende benden ne çektin bilirim,nedense çaresizim
Yüreğimin içinde ki hüzünlerden,acılardan dimağımla habersizim
Çaresizlik içerisinde kıvranıyor bedenim,yanıyor ateş gibi
Zaman rüzgarın önünde uçuyor,dönüp yalvarmaktan bile acizim

Yalnızlığım içimde,bir aciz kulum kıvranır dururum kapında
Yüreğim ağlar,geçen habersiz zamana,içimde kalan her ne varsa
Acılarımı sonsuzluğa gömüp,girdabında boğuşsam ağlasam
Alıp bu başımı kayalara vursam,sinemi ateşinle dağlasam

Ne kadar zaman kaldı bilmem,nefesimle dua ya semaha başlasam
Huzurum sende,divanım,dergahım sende,diye iki gözümle ağlasam
İçimdeki yangın alev alev yükseliyor; Ey vakit sana dur diyebilsem
Öksüz kalan nefesimle,günah işleyen iki gözümle yüzleşebilsem

İşte o zaman susar bu kalbim,gönül güzelliğinde vuslata erer
Bana el sallayan misafir çalma kapımı hasretin demindeyim
Belki kapanacak bir gün gözlerim,acizliğime nasıl dava ederim
Sadakat ehlinde alacağım var,kapında duaların beklerim

Ölüm beklediğim özlemdi,dost yeşerttiğin ümitlerimdi başka ne kaldı
Kalbim suskunluğunu bozdu,bedenim günahlarıma isyanlarla kalktı
Aldığım her nefes,çaresizliğimi seni zikrederek defterlere kara yazdı
Ecrin meltem rüzgarlarıyla sema ya vardı,hamd’u senalara kaldı