Elli yıl kadar önce gelmişim ben dünyaya,
Kulak verin dinleyin, bir masaldı hayatım.
Doğurmuş anam beni sarmalamış kundağa,
Kulak verin dinleyin, bir masaldı hayatım.

Babam yokmuş yanımda asker imiş o zaman.
Herkes çile çekermiş; feryat figan, “vay aman!”
Zor günlermiş o günler; ne don varmış ne tuman…
Kulak verin dinleyin, bir masaldı hayatım.

Aklım başıma gelip öğrenince bir şeyler,
Baktım ki etrafımda, şükreyleyen bireyler.
Size derim hanımlar, size söylerim beyler
Kulak verin dinleyin, bir masaldı hayatım.

Yolu yoktu köyümün hastalanmak yasaktı.
Hastaneler köyüme fersah fersah uzaktı.
İki öküz, bir saban, tarla tapan kesekti.
Kulak verin dinleyin, bir masaldı hayatım.

Buğdayı yığarlardı eşeklerle harmana,
Koşarlardı dağ bayır, odun için ormana.
İlaç yoktu, doktor da, hasrettiler dermana,
Kulak verin dinleyin, bir masaldı hayatım.

Okumak bir hayaldi yazmak ise hakeza.
Görmezlerdi yıllarca ne vilayet ne kaza.
Allah hiç göstermesin buna benzer ceza,
Kulak verin dinleyin, bir masaldı hayatım.

Pantolonda kırk yama, yemeniler delikti.
Yaptığımız barınak; çamur ile helikti.
On beş nüfus bir evde hepsi belik belikti,
Kulak verin dinleyin, bir masaldı hayatım.

Yemekler akşam sabah bir tabaktan yenirdi.
İkisinde yiyene, “baya zengin” denirdi.
Kahvaltılık; ekmekle bir de kuru peynirdi
Kulak verin dinleyin, bir masaldı hayatım

Anlatmakla bitmez ki daha neler neler var.
Alın teri dökmeden yaşamak neye yarar
Elbet kışlar olmazsa güzel olmazdı bahar
Kulak verin dinleyin, bir masaldı hayatım.

2/2010/Konya

Tayyar Yıldırım

"Bir Masaldı Hayatım" dedim. "Masal Gibiydi Hayatım" da diyebilirdim. Bu manada....