Bir varmış… Bir yokmuş…
Zamanın birinde,
Güvercin kalbi gibi titrerken bir çift yürek
Hikayesiyim ben
En mutlusunda bir evin
Tatlı,
Masum,
Nazenin…

Hani bir sabah erken
Hani yarısında bir gecenin
Biraz umudun
Ve biraz sancının ardından
Düşüverdim yüreğinize değil mi

Bir duanızdım belki
Bir hülyanız
Hasretiniz
Akşamın buhur kokulu müjdesi
Sabahın ıtır yüzlü tebessümü

Günleri öğütürken haftalar
Aylar geçerken ağır aksak
Takvimler eskirken bir bir
Doğan gün “merhaba” dediğinde
Bir bebek çığlığıyla
“merhaba” dedim ben de
Merhaba

Göz aralığından sızan
Tanıdık yüzleriniz
Şefkatle bakan gözleriniz
Elleriniz, dokunmaktan sakınan
Öylesi hatrımda şimdi
Öylesi taze yüreğimde

Telaşlarınız hani
Umutlarım kadar körpe
Göz değmesindi evet
Rüzgar dokunmasındı hiç
Soğuk vurmasındı
Ne mahur bakışlarda hüzün
Ne gözbebeklerinde hicran olmasındı

Kötü ne varsa etrafta
Acı ne kadarsa
Ne çoksa zulüm
O kadar uzak olsundu
O kadar yabancı

Kundaklayıp bir sevgiyle,
Bir umutla sarmalayıp
Ninniler yetirmeyip hani
Dualar uçurup melek kanatlarında,
Yarınlar belediniz ya
Aydınlık yarınlar süslü beşiklere

Öyle azizdi sevmek
Öyle duruydu anne yüreğine
Ve öyle yiğit
Ve öyle güçlüydü
Baba dendiğinde

Bazen kızdınız biliyorum
Bitmek bilmeyince arzularım
Yaramazlıklarım sürünce hep
Anlamayınca sözden
Dinlemeyince
Ama
Çocuk akla gelmez mi
Yaramazlık deyince

Gücenmedim hiç
Gücenemedim çatılan kaşlarınıza
Sesinizin tonuna
Bakışlarınızın sertliğine
Ve arkalarına gizlenen
O kocaman
O tükenmez sevgiye

Sakın büyütmeyin emi
Hatrınızdaki kadar duru,
Kalbinizdeki kadar masum
Ve çocuk kalayım hep
Sakın büyütmeyin emi
Olmasın büyümeme sebep