2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1405
Okunma
Soğuk bir Ankara akşamı,ellerim ceplerimde
Yürüyorum amaçsızca Gölbaşı caddelerinde
Fark etmeden yolum düşmüş,aşıklar tepesine
Seyreyliyorum kuş bakışı şehrin ışıklarını
Yine hayalin sallanıyor kirpiklerimin ucunda
Derin bir iç çekiyorum,bakarken ufuklara
Dağlardan esen rüzgarlar yalıyor bedenimi
Suya hasret pınarlar gibi gözlerim
İçimde ki çığlık büyüyor günbegün
Ne yapsam susturamıyorum gönül feryadımı
Upuzun geceler dolu isyanım ,yorgun düşüncelerim
Bir daha dogmayacak kadar karanlık güneşim
Buselerinin olmadığı her ibadetimde,
Dualarım sanki boşu boşuna,kederdeyim
Saklamak isterdim,o kadın kokunu
Doyasıya içime çekerek başlamak isterdim güne
Sana sensiz nasıl bir hiçim,anlatmak isterdim
Baharda açan tomurcuklar kadar saf ve berrak oluşunu
Sevdamın,kızgın çöller gibi oldugunu haykırmak isterdim
Seni uyurken seyrederek günü karsilamak
Uyandığında kahvaltını hazırlamak
Sonra dokunmak isterdim gül tenine usulca
Ama olmadı,olamadı tek kanatlı aşkım
Beceremedim sana olan sevgimi anlatmayı
Ya da,anlamak istemedin fütursuzca
Ruhum kuş kanadı gibi çırpınırken sevdan ile
Fark edemedin gönül sazimin nağmelerini
Duyamadın aşkımın ayak seslerini
Oysa;cennetim eylemiştim,ayak bastığın her kareyi
Yıldızlar ışıl ışıl bir başka parlaktı,sen yanımdayken
Dolunay bir başka parlatırdı,şavkı vurunca güzel yüzünü
Sen güldüğünde,zambaklar kıskanır küserdi kaderine
Yeni doğmuş bebek saflığında bakardım,masum gözlerine..
Ah be güzelim,ama artık yoksun
Gittiğin andan beri cehennemi yaşayan ben
Seni arayan,yollarda gözleyen ben
Gelmeyeceğini bile bile hem de..
Bir gün görsem yetecek bana aslında
Sarılsam sevdama özlem dolu
Tanrımdan dileğimdir,uzunca uykuya gitmeden önce
Bir gün görsem yetecek bana
Eriyecek karlı tepelerim.anlık da olsa vuslatla
Sen ki; efkarımın ilacı,sen ki dünyamin zirvesi
Kukumav kuslari kadar yalnızım şimdi ben
Ne tarafa baksam,hazan yaprakları
Esrik bir iç çekme,direkler arası
Hissiz her yanım çağlayan yokluğunda
Kalabalıklar içinde yapayalnız olabilmek nasıl bir şey?
Dalları budanmış bir ağaç,neye benzer,bilir misin?
Kelimeler yetersiz,içimde ki beni anlatmaya
Serseri mayın misali dolaşırım bu diyarlarda
Güzelim,aşkım,sevdam,her şeyim
Ya gel benim ol,dünyalar sığmasın içime
Ya da,solumak istemiyorum sensiz bu havayı
Dudaklarım kurtulur belki,her an ismini hecelemekten
Yoksa,sensizliğe hüküm giymek zor ömür denizimde
Islak ve özlemler gebeliğinde..
Ey gözlerimin buğusu,en berrak su damlam;
Bil ki,sensiz bu ciğerlerime her daim hasretin dolacak
Gayesizce savrulacağım,insafsız yarınlarıma
Sürülmemiş topraklar kadar bereketsiz kalacak ovalarım
Bir avuç toprak olacak sensizliğe çıkan yolum
Sen olmadıktan sonra yanımda
Nefesini hissedemiyeceksem dudaklarımda
İsyansa isyan ediyorum her cümlede
Sensiz bu evreni yakarım yıkarım neyleyeyim
Olmadığın her anımda,ben bu hayatın geçmişine geleceğine söverim….
İlhan Seber
19/02/2010
5.0
100% (1)