ölümcül dağılmalar değildi bizimki
zıt kutuplarımıza inat
med cezir ricat’larıydı sadece

sevgi heyelan’ların
ürkmeme sebep oluyordu
korkakça kaçışlarım ondan

uzaklaşmalarım acı’ya dönüşünce
kalabalıklarımı, yalnızlıklarıma serdim
pişman olarak geri geldim

ihtiraslı sevişmelerimiz için
yer yatakları tercih edilirken
cesetlerimzin uzandığı şehirde
sessizlik geceyi talan ediyordu
can hıraş

şimdi:
karanlık zifaf odalarında
kayıp hüzünlerimi ararken
boğuluyorum dehlizlerinde

en değerli hatıransa
fuşya rengi mahrem’in

hâlâ bende...


köhnemiş özgürlük isteklerimiz
onuruma uygun değil’di
o yüzden
duygusal düşüncelerini
tümünden reddetmiştim

Yine de kızgınsan
açık açık söyle
haykır
isyan et
tokat vur gecenin rengine
yeterki ruh’um özgür kalabilsin

hayata tutunduğum uç’lar
birer birer kopuyor
doğum öncesi iklim şeritlerinde
başkalaşmış
cenin, olabilsem keşke

zaman’ın suçluluğumdaki payı nedir?
özgürlük arayışı mı?
zorbalık da kurtaramaz
maalesef;
çocukluğum masumluğumu reddediyor

benliğime sahip değilsem
sensiz özgür olamam ki...

28 ‎Şubat ‎2010 ‎Pazar

metin34
Resim: Kendi çekimim