Bazı güzel, mutlu zamanlar
O sıralar böyle mühim gelmezdi...
Bir yastığa baş koymak gibi;
Günü geceyi paylaştığın erkekle...
İnsanın doyumsuzluğu ya bu
Kaybolan
Gidince anlaşılırken,
Ellerinde kalan bir avuç gözyaşına
Anlatır olduk yüreğimizden geçeni...

Sevgiye de inanırdık biz
Kimlerin iç çekişlerinde son buldu,
Ne iğneler yedik uğruna
Bilirdik...
Nefes almanın değerini
Yalnızken,
Kimsesizken anlardık ya
Gidenin ardından
Soluksuz bakakalmalık zamanlar harcardık...

Ama gençtik o zamanlar,
Henüz acıya acı diyemezken
Çekildi kulaklarımız...
Can havliyle sarıldık yalanlara,
Uzaklarda
Kalpten gelen tınılara aldırmadık
Bir zaman...
Gerçeği duymak,
Yalan olanı kovalamaktan zor değildi ya
Aldatıldık;
Yanlış zamanlarda,
Yanlış insanlara doğduk...

Biz
Büyürken de böyleydik...
Zamana hükmedemedik.
Peki ya sen?
Sen niye hala büyümedin...