İnzivâ’ya çekildi ol Habib’i Kibriyâ,
Su gibi akıp giden olaylar girdâbında.
Cahiliye devrinde geçer akçeydi riyâ,
Zûlmetler nûr’a döndü vahy’olan kitabıyla.


Doğduğu an ağladı ümmetim nerde diye,
Nûr’unu hiç görmüyor puta tapanlar niye.
Rebi-ül evvel ayı kutlu devr-i seniye,
Zûlmetler nûr’a döndü vahy’olan kitabıyla.


Kisrâ’nın sarayları yerle bir oldu hemân,
Bin yıldır yanan ateş arz’da söndüğü zaman.
İki cihân güneşi Hirâ’ya oldu revân,
Zûlmetler nûr’a döndü vahy’olan kitabıyla.


Kutlu doğum gecesi Melekler eve doldu,
Biri Meryem, Asiye birisi nigâr oldu.
Onsekizbin âleme açılan güzel yoldu,
Zûlmetler nûr’a döndü vahy’olan kitabıyla.


Süt annesi Halime Cennetle müjdelendi,
İslâmın ışığıyla karanlığı delendi.
Kâinât mes’ud artık Bürhân’ı Hak gelendi,
Zûlmetler nûr’a döndü vahy’olan kitabıyla.


Ticaret maksadıyla Şam’a sefer ederken,
Bahirâ anlamıştı bulutla bir giderken.
Nübüvvet mührü ile son Peygamber bu derken,
Zûlmetler nûr’a döndü vahy’olan kitabıyla.





Tüm İslâm âleminin Mevlüd kandili hayırlara vesile olur İnşaallah.

............................................Kardelen26