Uyumak bi parçada olsa ölmekmiş

Sonradan öğrendim

Uyuyup ta uyanamamak

Kalkıp ta bir daha hiç oturamamak varmış

Yaşarken öğrendim

Mutluyken deli gb

Mutsuz olmak varmış birden

Seninleyken öğrendim

Sevdiklerim hep yanımdaydı

Hiç düşünmemiştim gidişlerini

Zaman geçtikçe onu da öğrendim

Arkasından sevilenlerin sevenlerininde nasıl gittiğini öğrendim

Zorunda kaldım öğrenmeye

Zaman zaman benim de gidişlerim vardı arkalarından

Sonra dönüşlerim uyanışlarım o derin uykularımdan

Sanki tüm uykusuzlukların acısını cıkarır gb ..



İsteyince insan neler yapıomuşş

Yazıyormuş hemde nasıl

Söylüyormuş divaneler misali

Tutunuyormuş bırakmamacasına





Hep küçük ken öğrenilir büyüyünce de uygulanır die biliodum

Öle değilmiş büyüdükçe öğrendim

İnsanlar bir kez en sağlam şekliyle sewer die biliodum

Öle değilmiş senin sevgilerini görüpte öğrendim

Herkez ben diil mişş





Sessizlik ne büyük nimetmiş

Gürültüyü duyunca benimsedim

Hissetmek ,dokunabilmek

Özleyebilmek ve gidebilmek

Ne yürek isteyen bişeymişş

Terk Etme zamanı gelince öğrendim

Bazı öğrenişlerim epey acı oldu

Delip geçdi yada savurdu başka yerlere

Attı bir kenara ve küçümsedi

Acıttı canımı bir kez daha