Algılar, Düş Kırıklıkları ve Güzellikler
Yaşam denizinde ilerlerken sevdiğim,
Güzel günlerin uğramasını dilerim nefesim yettiğince,
Kimi zaman düştüğüm umutsuzluk tuzağı,
Ağaçların yeşermesine benzetirim umut dolu yaşayışları,
Bazen yalnız kalmak, yaşamı dinlemek ister bu bedenim,
Sensizliğimle geçirdiğim zaman gelince bir anda,
İşte o zaman düşler kurarım sevdiğimiz güzel günleri yaşamak istercesine,
Kaybedişlerim geri gelmese de, kazanacağımız güzellikler karşısında boyun eğerim,
Aslında tek gerçek yaşam tiyatrosunda seyirci yada oyuncu olmak arasındaki çizgidir,
Hayal kurmak mı?, geleceğe yansıtacağım yaşanmışlıklar içindir bu hissettiklerim,
İnsan üzülmeli de sevinmeli de bu yaşam havuzunun içinde,
Gökyüzündeki bulutları, güneşin eşsiz parlaklığını ve kuşların heyecanlı uçuşunu kıskanırım çoğu zaman,
Hayatımın mevsimlerinden son baharı yaşasam da güneşin açmasını, aydınlık yarınları heyecanla beklerim,
Pozitif düşünmek, umudunu koruyan bir et parçası yapar insan bedenini,
İhtiraslarımızla geçirdiğimiz şu ömrümüze güzellikleri yaşatmak için veririz uğraşımızı,
Yağmur damlaları saçlarıma döküldükçe ıslandığımı hissederim ve romantizm başlayıverir o anda,
Ardından güneş bulutların arasında belirir ve sırasını bekler gelişinin,
Ve o an gelince bütün bulutlar saygı duruşuna geçer ve güneşin gülümseyişi karşısında eşsiz bir aydınlanma yaşar tüm canlılar,
Hayat şöyle bir akarken ilerleyen şu zamanda insan da mevsim gibidir,
Kendiyle olmalı, kendini sevmeli ve sevilenler arasında olmanın gayretine girmeden doğanın bir parçası olduğunu düşünmeli yeri geldiğinde,
İşte o zaman kendini gerçekleştirmenin tatlı bir tebessümünü yaşatır hayat denilen o renk…



Türkiye’de Sabah

Genç Kalem
24.02.10